@ISIDEWITHVragenBuitenlands beleid13 jaar geleden

Moet de V.S. Israël blijven ondersteunen?

Mocht Portugal blijven Israël steunen?

De VS geeft momenteel jaarlijks $38 miljard aan Israël als buitenlandse hulp. Het grootste deel van de hulp wordt door Israël gebruikt om Amerikaans militair materiaal, zoals vliegtuigen en onderdelen voor raketafweer. $38 miljard is 50% van het budget voor buitenlandse hulp van de Verenigde Staten voor 2017. Tegenstanders argumenteren dat de hulp die aan Israël wordt gegeven onnodig is aangezien het land gratis gezondheidszorg en collegegeld verstrekt aan haar burgers. Voorstanders argumenteren dat de hulp nodig is om democratie te promoten in het Midden-Oosten en om een machtsevenwicht te onderhouden met andere landen in de regio.

+
Uitbreiden
+ Instellingen x  

Schakel kiezersbestand in

Er worden statistieken weergegeven voor deze demografie

Antwoordoverzicht

Responspercentages van 490 Penafiel kiezers.

54%
Ja
46%
Nee
38%
Ja
36%
Nee
11%
We moeten dezelfde steun geven aan Israël en Palestina.
9%
Nee, we moeten er minder betrokken bij zijn
5%
Ja, maar respecteer Israel's soevereiniteit en dicteer niet hoe het met haar buren moet omgaan
1%
Niet de huidige regering
0%
Ja, met meer hulp en steun
1%
Nee, stop alle ondersteuning en hulp
0%
Ja, en onze financiering vergroten zodat we onze ambassade naar Jeruzalem kunnen verhuizen
0%
Nee, we moeten aan geen enkele buitenlandse mogendheid steun geven.

Historische Ondersteuning

Trend van steun in de loop van de tijd voor elk antwoord van 490 Penafiel kiezers.

Loading data...

Grafiek laden... 

Historisch Belang

Trend van hoe belangrijk dit onderwerp is voor 490 Penafiel kiezers.

Loading data...

Grafiek laden... 

Andere Populaire Antwoorden

Unieke antwoorden van Penafiel kiezers met standpunten die verder gingen dan de geboden opties.

Laatste Nieuws

Blijf op de hoogte van de meest recente "Israël” , die regelmatig worden bijgewerkt.

 @ISIDEWITH ingediend…3 dagen3D

Israël stemt in met wapenstilstand in Libanon

Veel factoren speelden mee in de uiteindelijke beslissing van Benjamin Netanyahu om een door de VS bemiddeld staakt-het-vuren te accepteren en de Israëlische offensief in Libanon te stoppen. Zijn oorlogsdoelen tegen Hizbollah waren ook altijd bescheidener dan de "totale overwinning" die hij heeft nagestreefd tegen Hamas in Gaza.Maar bij het confronteren van de vele binnenlandse critici van de deal - waaronder extreemrechtse regeringsministers, burgemeesters uit het noorden van Israël en oppositiefiguren - berekende Netanyahu dat zijn doelen grotendeels waren bereikt, terwijl de risico's van doorgaan toenamen."Hizbollah is niet Hamas. We kunnen het niet volledig vernietigen. Dat zat er niet in," zei Yaakov Amidror, voormalig nationaal veiligheidsadviseur van Netanyahu die nu werkt bij het Washingtonse denktank Jinsa. "Libanon is te groot. Hizbollah is te sterk."Dit staakt-het-vuren is "niet de droom die veel Israëliërs hadden," zei hij. Maar Amidror benadrukte de afnemende munitievoorraden van Israël en de "druk" op militaire reservisten die al maanden aan het vechten waren. "Israël kan zich geen ander jaar van oorlog veroorloven" op de huidige schaal in het noorden, zei hij.Israëlische functionarissen zeiden consequent dat hun doel was de veilige terugkeer naar hun huizen van de tienduizenden noordelijke bewoners die geëvacueerd waren nadat Hizbollah begon met schieten op Israël na de aanval van Hamas op 7 oktober vorig jaar.Functionarissen zeiden dat dit zou vereisen dat Hizbollah-strijders worden teruggedrongen van de Israëlisch-Libanese grens en dat de "veiligheidsrealiteit" langs de grens veranderd moest worden.Na maanden van relatief beperkte uitwisselingen van grensoverschrijdend vuur met Hizbollah, escaleerde Israël in september, waarbij duizenden explosieve pagers en walkietalkies werden ingezet in een gedurfde geheime operatie, golven van luchtaanvallen over Libanon werden gelanceerd en een genadeloze grondinvasie van zijn noordelijke buurman werd ingezet voor het eerst in bijna twee decennia.In een paar weken tijd werden de meeste leiders van Hizbollah, waaronder leider Hassan Nasrallah, gedood, en een groot deel van het uitgebreide raket- en raketarsenaal van de groep werd vernietigd. Israëlische gevechtsvliegtuigen bombardeerden Beiroet naar believen en grondtroepen trokken door Zuid-Libanon.