Ο Μπάιντεν υπνοβατεί σε ένα άλλο 2016

Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών καταδικάζει τον Trump ως απειλή για την εθνική ασφάλεια. Είναι "χαρακτηριστικά ακατάλληλος για να κατέχει μια θέση που απαιτεί γνώση, σταθερότητα και τεράστια ευθύνη," και "έχει απειλήσει να εγκαταλείψει τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ." Με αυτό τον άγρια κομμένο αλμπατρόσ στον λαιμό του…   Κόμματος των Δημοκρατικών, μια νίκη των Δημοκρατικών τον Νοέμβριο είναι εξασφαλισμένη.

Ή τουλάχιστον έτσι αισθάνθηκαν οι Δημοκράτες το καλοκαίρι του 2016, όταν η Hillary Clinton προφήτευσε αυτό τον αντι-Trump λόγο (έναν από τους πολλούς εκείνη την περίοδο της εκστρατείας). Ενώ οι δημοσκοπήσεις ήταν υπέρ της Clinton, το αντι-Trump μήνυμά της δεν ήταν αρκετό για να κερδίσει την Ημέρα των Εκλογών. Η Clinton οδήγησε με ένα μήνυμα που είχε σκοπό να ελκύσει τη νέα βάση του Δημοκρατικού Κόμματος: πλούσιους, υψηλά εκπαιδευμένους ψηφοφόρους. Αγνόησε θέματα οικονομικής ευημερίας και έριξε πολλούς ψηφοφόρους του Trump σε ένα "καλάθι αποκρουστέων." Αντί να μετριάσει στην πολιτιστική πολιτική, τράπεζεψε προς τα αριστερά.

Παρά τις κάποιες σημαντικές διαφορές με την εκστρατεία της Clinton το 2016, η προσπάθεια του Biden το 2024 μπορεί να κινδυνεύσει να πέσει σε μια παρόμοια παγίδα. Με εξορμήσεις στη βιομηχανική πολιτική και δασμούς σε επιλεγμένα προϊόντα από την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, ο Biden προσπάθησε να αντιμετωπίσει μερικές οικονομικές ανησυχίες των εργατών. Αντίθετα με την Clinton, δεν αγνόησε τα πρώην "μπλε τοίχο" κράτη στο Μεσοδυτικό αλλά αντίθετα κατευθύνθηκε εκεί πόρους εκστρατείας.

Στα πολιτιστικά θέματα, η διοίκησή του ήταν πολύ λιγότερο κεντρική από ό,τι θα υποδείκνυε το "Τζο από το Σκράντον" branding. Έχει συνεχώς επιτρέψει στην προοδευτική προοδευτική να θέτει πολιτική σε θέματα ταυτότητας, αμβλώσεων και εκπαίδευσης. Η μετανάστευση είναι ίσως το πιο ορατό παράδειγμα του Biden εγκαταλείποντας τη μετριοπάθεια για να ικανοποιήσει την ενεργητική τάξη.